Nie wiesz co reprezentuje kod PKD: 13.20.D? Identyfikuje on branżę: Produkcja pozostałych tkanin. Zapoznaj się z informacjami o tym kodzie PKD!

Jakiego rodzaju działalność obejmuje PKD: 13.20.D?

Podklasa ta obejmuje:

  • produkcję tkanin lnianych, konopnych, zarówno w całości z lnu, konopi jak i z udziałem innych włókien tekstylnych,
  • produkcję tkanin z juty i pozostałych włókien łykowych oraz tkanin specjalnych,
  • produkcję tkanin zarówno z jedwabiu, jak i z udziałem innych włókien tekstylnych,
  • produkcję tkanin polipropylenowych,
  • produkcję tkanin z włókien szklanych,
  • produkcję tkanin z pozostałych włókien tekstylnych.

Podklasa ta nie obejmuje:

  • produkcji dzianin metrażowych, sklasyfikowanej w 13.91.Z,
  • produkcji tekstylnych pokryć podłogowych, sklasyfikowanej w 13.93.Z,
  • produkcji taśm, sklasyfikowanej w 13.96.Z,
  • produkcji materiałów nietkanych i filców, sklasyfikowanej w 13.99.Z.

Do jakiego grupy, działu i sekcji przynależy PKD: 13.20.D?

Produkcja pozostałych tkanin przynależy do grupy Wytwarzanie produktów przemiału zbóż, skrobi i wyrobów skrobiowych. Grupa ta obejmuje:
  • przemiał zbóż lub warzyw na mąkę i mączkę,
  • przemiał, czyszczenie i polerowanie ryżu,
  • produkcję mieszanek mąki,
  • przemiał metodą mokrą ziarna i warzyw,
  • produkcję skrobi i wyrobów skrobiowych.

Grupa 10.6 przynależy do działu 13: Produkcja wyrobów tekstylnych. Dział ten obejmuje:
  • przygotowanie i przędzenie włókien tekstylnych,
  • produkcję tkanin,
  • produkcję dzianin metrażowych,
  • produkcję włóknin,
  • produkcję pozostałych tekstylnych wyrobów technicznych i przemysłowych,
  • wykończanie wyrobów tekstylnych i odzieży,
  • produkcję pozostałych gotowych wyrobów tekstylnych (np. bielizny pościelowej, koców, dywanów, wyrobów powroźniczych, olinowania itp.), z wyłączeniem odzieży.
Dział ten nie obejmuje:
  • uprawy roślin włóknistych, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 01,
  • produkcji odzieży, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 14,
  • produkcji włókien chemicznych, sklasyfikowanej w 20.60.Z.
Uwaga: W przypadku, gdy przędza lub tkanina stanowi mieszaninę dwóch lub więcej surowców włókienniczych, należy je klasyfikować tak, jakby składały się całkowicie z tego surowca, który masą przeważa nad dowolnym, pojedynczym surowcem włókienniczym.
Natomiast, jeżeli żaden surowiec nie przeważa masą, wtedy wyrób należy klasyfikować tak, jakby całkowicie składał się z tego surowca włókienniczego, który znajduje się na ostatniej pozycji w porządku wymieniania rozpatrywanych surowców.
Natomiast Produkcja wyrobów tekstylnych należy do sekcji C: Przetwórstwo przemysłowe. Przez działalność wytwórczą rozumie się fizyczne lub chemiczne przetwarzanie surowców, materiałów lub półproduktów, w nowy wyrób. Surowce, materiały lub półprodukty podlegające przetworzeniu w ramach tej Sekcji są wynikiem działalności rolnej, leśnej, rybołówstwa, górnictwa lub innej działalności wytwórczej. Istotne zmiany, przeróbki, renowacje i przebudowy są również związane z działalnością wytwórczą.Jednostki klasyfikowane w ramach tej Sekcji określane są jako zakłady przemysłowe, wytwórnie lub fabryki, które w swej działalności wykorzystują maszyny i urządzenia o napędzie mechanicznym. Również jednostki, które przetwarzają surowce i materiały w nowy wyrób ręcznie, w sposób chałupniczy lub jednostki wytwarzające i sprzedające wyroby w miejscu wytworzenia (np. piekarnie, zakłady krawieckie szyjące na zamówienie), są również włączone do niniejszej Sekcji. Jednostki wytwórcze mogą:
  • wytwarzać wyroby z materiału własnego,
  • zlecać podwykonawcy wytwarzanie wyrobów z materiałów własnych,
  • posiadać prawa do wyrobu, a zlecać podwykonawcom całkowite wytwarzanie wyrobów z materiałów własnych lub powierzonych,
  • wytwarzać wyroby jako podwykonawca.
Nowy wytworzony wyrób może być wyrobem finalnym, gotowym do użycia, lub półproduktem, który będzie wykorzystany jako surowiec w innej produkcji. Na przykład: produkt rafinacji tlenku glinowego jest surowcem przy produkcji aluminium. Aluminium jest surowcem wykorzystywanym przez zakłady produkujące, np. druty aluminiowe. Natomiast drut aluminiowy jest materiałem bazowym do produkcji wyrobów z niego wytwarzanych (np. siatek aluminiowych).Produkcja specjalistycznych elementów, części składowych, akcesoriów i wyposażenia dodatkowego do maszyn i urządzeń, klasyfikowana jest w tej samej podklasie, co produkcja maszyn i urządzeń, dla których są one przeznaczone.
Jednakże, produkcja specjalistycznych elementów i akcesoriów przez formowanie i wytłaczanie tworzywa sztucznego, mieści się w odpowiednich podklasach grupy 22.2.
Produkcja uniwersalnych elementów i części do maszyn i urządzeń, takich jak: silniki, pompy, prądnice, elementy (komponenty) elektryczne, zawory, przekładnie zębate, łożyska sklasyfikowana jest w odpowiednich podklasach działalności wytwórczej, niezależnie od grupowań obejmujących maszyny i urządzenia, do których mogłyby zostać zastosowane.
Montaż wyrobów, z własnych lub zakupionych materiałów, traktowany jest jako działalność wytwórcza. Niniejsza Sekcja nie obejmuje przetwarzania odpadów na surowce wtórne, które jest sklasyfikowane w odpowiednich podklasach grupy 38.3 Odzysk surowców. Wymaganym sposobem tego przetwarzania jest przetwarzanie fizyczne lub chemiczne. Działalność ta sklasyfikowana jest w odpowiednich podklasach Sekcji E Dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami oraz działalność związana z rekultywacją. Jednakże, wytworzenie nowego produktu końcowego, gdy na wejściu procesu produkcyjnego wykorzystywane są odpady (np. produkcja srebra z odpadów taśmy filmowej) jest uważane za działalność wytwórczą (w przeciwieństwie do odzyskiwania surowców wtórnych) i mieści się w odpowiednich podklasach niniejszej Sekcji. Natomiast surowce wtórne powstałe w wyniku przetworzenia odpadów, powinny być traktowane jako wyroby pośrednie, a nie jako nowy produkt końcowy. Specjalistyczne konserwacje i naprawy maszyn i urządzeń produkcyjnych, zawodowych itp. w przeważającej mierze klasyfikowane są w odpowiednich podklasach działu 33 Naprawa, konserwacja i instalowanie maszyn i urządzeń. Jednakże, naprawa komputerów, artykułów użytku osobistego i domowego klasyfikowana jest w odpowiednich podklasach działu 95 Naprawa i konserwacja komputerów i artykułów użytku osobistego i domowego, a naprawa pojazdów samochodowych mieści się w odpowiednich podklasach działu 45 Handel hurtowy i detaliczny pojazdami detalicznymi; naprawa pojazdów samochodowych. Specjalistyczny montaż czy instalacja maszyn i urządzeń, sklasyfikowany jest w podklasie 33.20.Z Uwaga: Granice pomiędzy działalnością wytwórczą a działalnościami występującymi w innych Sekcjach klasyfikacji mogą być niekiedy niewystarczająco ostre. Działalności klasyfikowane w Sekcji C Przetwórstwo przemysłowe charakteryzują się przekształceniem surowców i materiałów w nowy wyrób. Określenie, który wyrób jest nowym wyrobem często ma charakter subiektywny. W rozumieniu niniejszej klasyfikacji poniższe działalności traktowane są jako działalności wytwórcze i mieszczą się w niniejszej Sekcji:
  • przetwórstwo świeżych ryb i skorupiaków (np. filetowanie ryb), z wyłączeniem wykonywanego na statkach rybackich, sklasyfikowane w 10.20.Z,
  • pasteryzowanie i butelkowanie mleka, sklasyfikowane w 10.51.Z,
  • wyprawianie skór, sklasyfikowane w 15.11.Z,
  • zabezpieczanie i konserwowanie drewna, sklasyfikowane w 16.10.Z,
  • drukowanie i działalności z nim związane, sklasyfikowane w odpowiednich podklasach 18.1,
  • bieżnikowanie opon, sklasyfikowane w 22.11.Z,
  • produkcja suchej mieszanki betonowej, sklasyfikowana w 23.63.Z,
  • obróbka elektroniczna, platerowanie, obróbka na gorąco oraz polerowanie metali, sklasyfikowane w 25.61.Z,
  • rekonstrukcja lub przebudowa maszyn i urządzeń (np. przebudowa fabryczna silników samochodowych, sklasyfikowana w 29.10.A.).
Sekcja ta nie obejmuje niektórych działalności, które pomimo, że dotyczą procesów przetwórczych sklasyfikowane są w innych Sekcjach niniejszej klasyfikacji, np.:
  • przygotowywania posiłków do bezpośredniego spożycia, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach działu 56 Działalność usługowa związana z wyżywieniem,
  • pozyskiwania drewna, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach Sekcji A Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo, w
  • zbogacania produktów rolniczych, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach Sekcji A Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo,
  • wzbogacania rud i pozostałych minerałów, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach Sekcji B Górnictwo i wydobywanie,
  • wznoszenia konstrukcji i działalności wytwórczych prowadzonych na miejscu wznoszenia obiektu budowlanego, sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach Sekcji F Budownictwo,
  • podziału wyrobów na mniejsze części, partie, włączając pakowanie, przepakowywanie lub butelkowanie wyrobów takich jak: alkohol, produkty chemiczne; sortowania odpadów; mieszania farb na zamówienie klienta; cięcia metalu wg zamówienia klienta; modyfikacji wyrobu, nie będącej produkcją nowego wyrobu sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach Sekcji G Handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów samochodowych, włączając motocykle.

Znaczenie gospodarzecze branży: produkcja pozostałych tkanin

Produkcja pozostałych tkanin odgrywa istotną rolę w gospodarce Polski. Branża ta przyczynia się do wzrostu PKB, tworzenia miejsc pracy oraz generowania eksportu. Polska ma długą tradycję w produkcji tekstyliów i odzieży, co sprawia, że sektor ten jest ważnym ogniwem w polskim przemyśle. Produkcja tkanin znajduje zastosowanie w wielu gałęziach gospodarki, takich jak przemysł odzieżowy, meblarski czy motoryzacyjny. Inwestycje w nowoczesne technologie i podnoszenie jakości produktów pozwalają polskim producentom konkurować na rynkach międzynarodowych. Wpływa to korzystnie na bilans handlowy kraju oraz rozwój całej branży. Dlatego też należy wspierać rozwój produkcji pozostałych tkanin, by utrzymać polskie firmy na konkurencyjnym poziomie na światowym rynku.

Trendy i przyszłość branży: produkcja pozostałych tkanin

Branża produkcji pozostałych tkanin w Polsce rozwija się dynamicznie, odpowiadając na zmieniające się potrzeby rynku. Trendem na przyszłość jest zrównoważona produkcja, która uwzględnia ochronę środowiska i wykorzystanie materiałów ekologicznych. Coraz większą rolę odgrywa również technologia, np. w formie automatyzacji procesów produkcyjnych czy wprowadzania innowacyjnych rozwiązań. Wzrost świadomości ekologicznej konsumentów sprawia, że firmy muszą stawiać na tkaniny organiczne i nadające się do recyklingu. Globalne trendy, takie jak fast fashion czy demand-responsive production, również wpływają na rozwój branży. Polska produkcja tkanin zdobywa coraz większą popularność za granicą, co sprawia, że eksport staje się istotnym elementem strategii rozwoju firm. Wszystkie te czynniki wskazują, że branża tkanin w Polsce ma przed sobą obiecującą przyszłość i wiele możliwości rozwoju.
Możesz ocenić ten artykuł: